Effect van bicarbonaat infusie op pCO2

Met enige regelmaat wordt gezegd dat bicarbonaat suppletie niet wenselijk is i.v.m. het risico dat dit de pCO2 verder zou doen stijgen. Een experiment van Levraut et al (Intensive Care Med 2000) laat zien dat dit mee lijkt te vallen. Ze gaven gecontroleerd geventileerde patiënten met een milde acidose in 5 minuten 1.5 mmol/kg NaBic, wat voor de meeste patiënten min of meer neer kwam op 100 ml NaBic 8,4%:

Continue reading “Effect van bicarbonaat infusie op pCO2”

Ademdrive

Achtergrond

Ademdrive wordt bepaald door (1):

  • Chemoreceptoren in medulla o.b.v. pH van liquor.
  • Chemoreceptoren in de carotis o.b.v. pO2, pCO2 en pH van het bloed.
    • De zuurstofspanning heeft normaliter een beperkte invloed: pas vanaf 80 mmHg (10 kPa) neemt de ademdrive enigszins toe, vanaf 60 mmHg (8 kPa) substantieel.
  • Chemo- en mechanoreceptoren in de long en thoraxwand: o.b.v. inflammatie, irritatie en rek. Exacte bijdrage tijdens critical illness onbekend.
  • Corticale en hypothalame stimuli o.b.v. angst, pijn, agitatie en/of delirium.
Continue reading “Ademdrive”

Inspiratie tegen eind expiratoire occlusie

Volgens onderzoek van Bertoni et al (Crit Care 2019) kan de druk die door een patiënt gegenereerd wordt tijdens een occlusie (ΔPocc) gebruikt worden om de mate van diafragma contractie (Pmus) en dynamische transpulmonale driving pressure (ΔPL,dyn) in te schatten. Belangrijk is dat patiënt vooraf niet wordt ingelicht over de occlusie, zodat er een normale adempoging wordt gedaan.

Continue reading “Inspiratie tegen eind expiratoire occlusie”